Nicole Lepera schrijft een psychologische rubriek op Instagram. Ze schreef ook dit vrolijke, zinvolle boek over patronen, het loslaten van je verleden en heling van jezelf. Mooie teksten die beginnen met een uitleg over haar visie over holistische psychologie. Als dat zweverig klinkt en jou misschien uitlokt tot afhaken; niet doen. Het boek is min of meer een zelfhulpboek maar geeft gewoon heel goed inzicht in hoe mensen in hun verleden dingen meemaakten die nu hun gedrag beïnvloeden. Lepera schrijft helder over trauma maar vooral over hechtingstrauma. Daarbij gaat ze voorbeelden uit haar eigen verleden niet uit de weg.
Hechting is iets wat in coaching nogal eens op tafel komt. In begeleiding bij psychologen en psychiaters nog veel vaker. Hechting is veilig als kinderen opgroeien tot zelfstandige volwassenen die niet steeds het gevoel hebben op hun tenen te moeten lopen. Echte zware hechtingsstoornissen door bijvoorbeeld sexueel misbruik, mishandeling, gedrag van ouders met narcistische neigingen of ouders die een kind echt ziek maken om zelf aandacht te krijgen, daar stap je waarschijnlijk niet mee naar een coach. Maar gesprekken over 'geen warmte hebben ervaren', 'niet gezien zijn', angst om 'geen goede ouder te worden' of issues met het stellen van grenzen zijn óók gerelateerd aan hechting.
In coaching kun je daar bijvoorbeeld mee werken in een opstelling met poppetjes of vloerankers (en in een live opstelling met representanten, bij andere coaches). Of met Voice Dialogue. Het gaat vaak om begrip, jezelf wat beter leren kennen en vergeving. Soms ook om te herkennen dat ouders weer van hun ouders een hele set regels, normen en waarden meenamen of opgelegd kregen. Daar kun je eindeloos de diepte mee in. Maar juist in coaching is dat helemaal niet nodig. In coaching kijk je vooruit. Je wil gedrag van nu veranderen. En al die mensen uit jouw verleden zitten niet in de coachruimte en lopen niet met je mee op een coachwandeling. Hun gedrag kun je niet (meer) veranderen. In het beste geval kun je zelf zo sterk worden dat je nog een keer je mond opendoet tegen mensen waardoor jij je in de steek gelaten voelt. In coaching kun je ook heel andere vormen van 'je ei kwijt raken', 'vergeving' of eens 'flink je gal spuwen' oefenen. Al heb je dat misschien al onder de knie als je dit boek leest en er mee aan de slag gaat.
Het boek van Lepera sluit aan op werk van Brené Brown over schaamte ('Gelukkig ben ik niet de enige: maak van schaamte en kwetsbaarheid je kracht' en een mooie TED-talk van haar op You Tube uit maart 2012). Ook Lepera vindt je op You Tube, onder de naam The Holistic Psychologist. Lepera is een wetenschapper. Dus vind je van haar ook filmpjes over neurotransmitters en hoe die in jouw lijf iets doen wat jouw gedrag beïnvloedt. Het boek How to Do the Work is - op die inleiding na - vlot leesbaar en barst van de reflectievragen waarmee iemand zelf aan de slag kan. Je kunt alvast puzzelen voor je geld uitgeeft aan een coach. En misschien kom je er dan ook zonder coach wel uit.
Overigens is How to Do the Work te verwarren met het The Work van Byron Katie. Maar dat gaat over het onderzoeken van gedachten die het lijden in de wereld veroorzaken. Met de titel van het boek van Nicole Lepera was ik dus in eerste instantie niet zo blij. Aangeraden voor mensen die aan zichzelf willen werken en coaches die een ruimere repertoire aan oefeningen en reflectievragen voor coachees willen hebben. In Amerika zijn er zelfhulpcirkels rond dit boek. En als je er mee wil werken bij Coachpraktijk DenkendHart: welkom!
Te koop als e-boek voor 6,49 euro. Schaf je de duurdere paperback aan, denk je dan even aan je lokale boekhandel?
